قربون بالای بلندت اونجا که خوندی نماز

شال ترمه‌ت پهن نکن تا مو بیارم جانماز

آی حنابند آی حنابند یه حنای خوب ببند

خوب ببند خوشگل ببند بهر عروس قد بلندم

یه کُناری تو سرامون پیچ در پیچش طلا

شیش نشسته رود جونیم می‌کنه شکر خدا

یه درخت کُنار (سدر) در حیاط خانه‌ی ماست که پیچ در پیچش ارزش طلا را دارد

زیر سایه این درخت پسرم نشسته و در حال شکرگزاری‌ست که به یارش رسیده

آسمون پر ستاره ماه توش جولون زده

سر زلف رود جونیم مروارید غلتون زده

(این ابیات توسط مادر داماد خوانده میشود )

عروس حنا می‌بنده؛ به دست و پا می‌بنده

اگه حنا کم باشه، طوق طلا می‌بنده

عروس حنا می‌بنده؛ به دست و پا می‌بنده

اگه حنا کم باشه، دل به خدا می‌بنده

نارنج و ترنج بر سروم سایه زده

عشقم به سر دختر همسایه زده

ای دختر همسایه به من پند بده

از موی سرت به من کمربند بده (این دو بیت از زبان داماد است)